Top 10 najbardziej "egzotycznych" skoczków

fot.skisprungschanzen.com

Skoki narciarskie to nie tylko Polska, Norwegia, Austria czy Słowenia. Są wszędzie, nawet w najdalszych zakątkach świata. Wystarczy tylko chcieć, aby zacząć je trenować. Nie ma żadnych ograniczeń. No dobra... są, bo jednak zasad fizyki oszukać się nie da. W każdym razie skoki narciarskie docierają wszędzie :)

1. Ugarte Gossens
Skoki narciarskie w Chile? Włodzimierz Szaranowicz w jednej ze swoich transmisji sprzed wieku wspomniał o przedskoczku pochodzącym z Chile. W miejscowości San Carlos de Barlioche przez 5 lat (1945-1950) istniała skocznia narciarska, której punkt konstrukcyjny wynosił 20 m. Na próżno jednak szukać więcej informacji na temat Ugarte Gossensa. Dla niektórych chilijski skoczek, może być jak jednorożec albo woźny z mojej szkoły, niby był/jest jednak nikt nie widział i nie słyszał.

2.Anders Beisvag

Wiki Ski Jumping Manager

 Jednym z pierwszych czarnoskórych skoczków narciarskich był Anders Beisvag. Kolumbijczyk został adoptowany, mając 2 lata przez pewną   norweską rodzinę. “Skoki zacząłem trenować przypadkiem. Po prostu pewnego dnia w szkole rozdano nam kwestionariusze dotyczące zajęć
sportowych. Wpisałem skoki bo mnie fascynują. Później rozpocząłem treningi i już poszło" - opowiada Beisvag. W 2006 roku wziął udział w zawodach Lotos Cup w Zakopanem, gdzie na skoczni K-85 zajął 12 miejsce. Anders za cel numer 1 postawił sobie dobry występ na Mistrzostwach Świata w 2011 roku w Oslo. Ostatecznie Anders Beisvag nie wystąpił na nich. A szkoda... Jednak rywalizacja o miejsce w składzie z Tomem Hilde, Andersem Jacobsenem czy Andersem Bardalem byłaby niesamowicie trudna. W każdym razie, występ Andersa Beisvaga mógłby być niezapomnianym występem w historii MŚ. Niestety musi się zadowolić kilkoma wstawkami w artykułach.

3. Dustan Odeke

wikipedia.pl

Ojciec Dustona był dyplomatą w Belgii. To właśnie tam Ugandyjczyk dowiedział się o skokach narciarskich od swojego przyjaciela. Na początku lat 90 wyjechał do Oslo na studia. Rozpoczął regularne ćwiczenia i treningi, startował także w nieoficjalnych zawodach.  W czasie treningów regularnie uzyskiwał odległości powyżej 50 m, przyjmuje się jednak, że jego rekord życiowy wynosi 50m. Jest to jednocześnie rekord Ugandy, a także całej Afryki.W 1992 w Scheidegg wystartował jednak w pierwszej serii pierwszej w historii edycji mistrzostw krajów nizinnych w skokach narciarskich, po skoku na odległość około 30 metrów upadł i doznał kontuzji. A teraz bądźmy szczerzy, ile razy wspomniał o tym któryś z komentatorów? Ale za to wszyscy wiemy, co stało się w Sarajewie z Ulagą...

4.Tomas Cano

flagi.sklep.pl

Jeden z niewielu skoczków, uwzględnionych w tym poście, o których jesteśmy w stanie znaleźć więcej niż kilka zdań. Urodził się w Hiszpanii, którą reprezentował przez znaczną część swojej kariery. Jest rekordzistą Andory oraz byłym rekordzistą Hiszpanii w długości skoku. W reprezentacji zadebiutował w 1977 roku. W latach 1979-1983 startował w zawodach Pucharu Świata. Jego najlepszym rezultatem było 48 miejsce. 3-krotnie startował w Turnieju Czterech Skoczni. Uczestniczył nie tylko w Uniwersjadach, ale także wystąpił na Mistrzostwach Świata w 1982. Zajął 2 miejsce w Pucharze Króla i był mistrzem Hiszpanii. Kilkukrotnie punktował w Pucharze Europy. W Mistrzostwach Hiszpanii 1992, gdzie również startował jako Andorczyk, zajął czwarte miejsce po skokach na 64,5 oraz 62,5 m. Wyraźnie jednak przegrał z medalistami (Bernat Solà, Francisco Alegre i Jesús Lobo). Do Lobo stracił ponad 20 punktów. Słoneczna Hiszpania, alternatywą dla skoków w tym kraju mogłyby być skoki na piasku. W sumie czemu nie? Tylko pamiętajcie o odpowiednim kombinezonie ;)
Już jako reprezentant Andory wystartował 3 lutego 1991 w Pucharze Króla. Rok później zajął w tychże zawodach 15 miejsce. Zdobył tym samym jeden punkt dla Andory w klasyfikacji generalnej Pucharu Europy.

5.Kakhaber Tsakadze

nonsensopedia.pl

Gruziński skoczek aż trzykrotnie brał udział w Igrzyskach Olimpijskich. Startował także, w Mistrzostwach Świata w narciarstwie klasycznym i Mistrzostwach Świata w lotach. Najwyższe miejsce – 50 na skoczni normalnej – zajął w swoim pierwszym starcie. Dziesięciokrotnie uczestniczył w zawodach indywidualnych Pucharu Świata, zajmując miejsca poza pierwszą trzydziestką (najwyższe miejsce – 39 – zajął w Planicy w 1994; były to zarazem zawody mistrzostw świata w lotach). 31 razy zdobywał punkty w Pucharze Kontynentalnym i jeden raz w poprzedniku tego cyklu, czyli w Pucharze Europy.
Przez niemal całą karierę był jedynym reprezentantem swojego kraju w skokach narciarskich^. W czasie kariery obywał się bez trenera, założył dla siebie samego klub „Koba Cakadze”. Samodzielnie finansował swoje wyjazdy na zawody. Mieszkał i trenował w Stanach Zjednoczonych, równocześnie pracując jako taksówkarz w Chicago. Na zawody przyjeżdżał czarnym sedanem.
Kachaber Cakadze był jednym z najbardziej masywnych skoczków narciarskich na świecie. Przy wzroście ok. 173 cm, jego waga oscylowała w granicach od 70 kg do niemal 75 kg podczas zimowych igrzysk olimpijskich w Salt Lake City. Z tego powodu przylgnął do niego przydomek „Latający Słoń” Wyobrażacie sobie być  jednocześnie skoczkiem narciarskim, swoim trenerem i menedżerem, dyrektorem reprezentacji Gruzji, prezesem Gruzińskiego Związku Narciarskiego, prezesem klubu narciarskiego Koba Cakadze, masażystą ekipy, a także fizjoterapeutą i tragarzem? W każdym razie, gdybym nosiła czapkę to bym ją zdjęła.

tomaszlatka.cba.pl

6.Baris Demirci

Jako pierwszy reprezentant Turcji zdobył punkty w międzynarodowych zawodach skoków narciarskich. Na początku kariery reprezentował Francję, jednak nie miał szans na regularne starty, więc zdecydował się występować pod flagą Turcji, skąd pochodził jego ojciec. Do Barışa Demirciego należał oficjalny rekord Turcji w długości skoku narciarskiego, 123 metry . Po nim na skoczniach zaczęli pojawiać się kolejni reprezentanci Turcji, którzy zanotowali większe osiągnięcia. W każdym razie przetarł szlak. İpcioğlu dzięki temu ma poprzedników.

7. László Fischer

flagi-sklep.pl

Węgierski skoczek narciarski, pierwszy i jak dotąd jedyny reprezentant Węgier, który zdobył punkty do klasyfikacji Pucharu Świata w skokach narciarskich. (A mówią Polak, Węgier dwa bratanki... tylko u nas to jakiś bardziej udany brat pod względem skoków.) Na normalnej skoczni w Lake Placid podczas konkursu Pucharu Świata zajął 12 miejsce, dzięki czemu przeszedł do historii jako pierwszy Węgier, który zdobył punkty Pucharu Świata.
W latach 1979–1988 regularnie występował w zawodach najwyższej rangi, jednak zwykle zajmował miejsca 80–100. W Oberstdorfie zajął 19 miejsce, jednak zgodnie z ówczesnymi zasadami punktacji nie zdobył punktów do klasyfikacji Pucharu Świata w skokach narciarskich. Tak dla pewności dodam, że na dzień dzisiejszy miałby więcej punktów niż... (możecie dokończyć, opcji jest wiele hah czekam na wasze propozycje.)

8. Brian McMillan

wikimedia.org

Wstąpił do Royal Air Force, służył w Dywizjonie 31 operującym w Indiach Brytyjskich w prowincji North-West Frontier Province, Uczestniczył w moście powietrznym utworzonym w celu ewakuacji Birmy Brytyjskiej. W 1943 dowodził Dywizjonem 582, a w 1945 został dowódcą Dywizjonu 227. Brał udział w bombardowaniach największych miast III Rzeszy. Po zakończeniu II wojny światowej wykonywał zawód pilota lotniczego. Za swoją służbę w czasie działań wojennych był wielokrotnie odznaczany. McMillan uprawiał też narciarstwo. Został narciarskim mistrzem Nowej Zelandii. Jego nazwiskiem nazwano zawody narciarskie o Puchar McMillana. Jestem pod wrażeniem i chyba nie ma słów, które opisałyby pod jak wielkim.
Zdobywał medale mistrzostw kraju w zjeździe.Wziął udział w otwartych mistrzostwach Nowej Zelandii w skokach narciarskich rozgrywanych na skoczni Mount Cook Ski Jump. Zajął w nich 4 miejsce, będąc najlepszym Nowozelandczykiem w stawce (przegrał z trzema Amerykanami) a skokiem na odległość 61,5 stopy (około 18,6 metra) ustanowił rezultat uznawany za rekord Nowej Zelandii w długości skoku narciarskiego mężczyzn.

9. Nico Polychronidis

fot: wikipedia.org

  W latach 2004–2011 reprezentant Niemiec w skokach narciarskich, od listopada 2012 reprezentant Grecji, z której pochodzi jego ojciec. Uczestnik mistrzostw świata z 2013, olimpijczyk z 2014.
Rekordzista Grecji w długości skoku narciarskiego mężczyzn (186 m). Pierwszy skoczek narciarski w historii tego kraju. Kilkakrotnie startował w kwalifikacjach do konkursów Pucharu Świata. Tylko raz udało mu się wejść do konkursu głównego. Było to w Sapporo (sezon 2013/14), zajął wtedy 40 lokatę. Ciekawe czy podczas lotu nucił zorbę...

10.  Skarphedinn Gudmundsson

fot: youtube.com

Jego rodzice zmarli w młodym wieku, kiedy Skarphéðinn był jeszcze małym dzieckiem Miał jeszcze troje rodzeństwa, którymi byli: Ari, Birgir i Brynhildur.
W latach 1948–1964 startował w wielu lokalnych zawodach. Był wielokrotnym mistrzem Islandii w skokach narciarskich; tytuły zdobywał w latach: 1953, 1958, 1960, 1962 i 1963.
W 1960 wziął udział w zimowych igrzyskach olimpijskich. Był jedynym reprezentantem kraju w skokach na tych igrzyskach i zarazem ostatnim islandzkim skoczkiem, który wystąpił na zimowych igrzyskach olimpijskich. W jednym z treningów uzyskał odległość 80 metrów, która do dziś jest rekordem Islandii w długości skoku narciarskiego mężczyzn. W konkursie głównym oddał jednak dwa skoki na odległość 64 metrów, które uplasowały go na 43 miejscu; wyprzedził tylko Aloisa Mosera i Kjella Sjöberga. Pracował w wielu islandzkich spółdzielniach, w latach 60. i na początku lat 70. był przewodniczącym jednej z nich. Od 1974 do maja 1993 pracował w Banku Narodowym Islandii. Był także przewodniczącym Islandzkiego Związku Narciarskiego. Zmarł 20 stycznia 2003 po długiej chorobie.
 Skocznia narciarska obok gejzerów to by było coś. Ale, jeśli nic się nie zmieniło, Islandia może niedługo doczekać się kolejnego z reprezentantów.

 Kolejność osób przypadkowa

 BONUS

fot: viper-sport

Alaksiej Szybko
Białoruski skoczek narciarski, o którym nie znalazłam zbyt wielu informacji. Najlepszy wynik w Pucharze Świata osiągnął w sezonie 1997/1998, gdy zajął 93 miejsce w klasyfikacji generalnej. Karierę zakończył w 2000 roku. Brał udział w Mistrzostwach Świata w lotach w Oberstdorfie (39 miejsce) i Igrzyskach Olimpijskich w Nagano (duża skocznia 55 miejsce, 40 miejsce skocznia normalna) I słuch o nim zaginął...

Andreas Bjelke Nygaard
Jest jedynym zawodnikiem, który kiedykolwiek reprezentował Danie. Wychował się w duńskim Aalborgu. Rok później z całą rodziną wyjechał do Norwegii. Zaczął jeździć na nartach w wieku 3 lat, jako pięciolatek oddał swój pierwszy skok, a w wieku 9 lat wziął udział w pierwszym konkursie, reprezentując klub Espa IL. Gdy Andreas zawiadomił o swoim istnieniu Duński Związek Narciarski, wywołał tam wielką konsternację. Nikt nie przypuszczał, że istnieje jakikolwiek skoczek - Duńczyk, który w dodatku miał ambicje olimpijskie. Związek nie miał nawet ustalonych żadnych kryteriów kwalifikacyjnych. Andreas zdawał sobie sprawę, że na marzenia o olimpiadzie było zbyt wcześnie, ale na pewno potrzebował wsparcia od Duńskiego Związku Narciarskiego. To pozwoliłoby mu na udział w większej liczbie międzynarodowych konkursów. Niestety jego starty ograniczyły się do Pucharu Kontynentalnego. W Vikersund w Norwegii, już jako reprezentant swojego nowego klubu - duńskiego Odense Skiklub zajął odległe miejsce. Po ukończeniu szkoły, całkowicie poświęcił się treningom. Jego celem były dobre wyniki w zawodach o Puchar Norwegii. Jeśli dostałby się do najlepszej grupy norweskich zawodników, Duński Związek Narciarski wspomagałby go finansowo. Niestety nie udało się i w 2003 roku skoczek zakończył karierę. Zastanawia mnie tylko jedna rzecz, dlaczego osoby, które nie osiągają zadowalających wyników, nie są wspierane finansowo, co powoduje mniejszy rozwój. Czy ludzie w Duńskim Związku Narciarskim, zastanawiali się co by było gdyby wsparli Andreasa ? Może Dania byłaby teraz na równi z Kazachstanem lub Estonią?

Ingemar Mayr
Skoczek z podwójnym paszportem: austriackim i holenderskim. Początkowo reprezentował Austrię, dla której wywalczył srebrny medal drużynowo na Mistrzostwach Świata juniorów. Był także mistrzem Austrii juniorów i seniorów. Zadebiutował podczas trzeciego konkursu Turnieju Czterech Skoczni, w którym uplasował się na 21 miejscu. Jego najlepszym osiągnięciem był 15 miejsce na skoczni w Engelbergu. Trzykrotnie wygrywał zawody Pucharu Kontynentalnego. Ze względu na niezbyt wielką możliwość przebicia się do austriackiej kadry, w 2000 roku przyjął holenderskie obywatelstwo. Chciał wywalczyć kwalifikację na Zimowe Igrzyska Olimpijskie w Salt Lake City. Już jako reprezentant Holandii zajął 2 miejsce w jednym z konkursów Pucharu Kontynentalnego. Namówił do dołączenie do reprezentacji Christopha Kreuzera, który także miał podwójne obywatelstwo. 9 grudnia w Villach, Holandia wzięła udział w drużynowym konkursie. Holendrzy zajęli ostatnie 10 miejsce, przegrywając z 9-tymi Rosjanami o prawie 200 pkt. Najlepszy jego występ pod flagą Holandii to 22 miejsce. Po sezonie 2002/2003 z powodu braku satysfakcjonujących wyników zakończył karierę. Można? Można, wystarczy tylko chcieć.

Urban Zamernik – Chorwacja

 Zamernik jest jedynym reprezentantem Chorwacji w skokach narciarskich. Trenuje go jego ojciec - Anton. Pięciokrotnie wziął udział w mistrzostwach świata juniorów. Najlepszym wynikiem było 59 miejsce.
Urban urodził się w Słowenii. W 2008 roku przyjął obywatelstwo chorwackie. Tamtejszy związek narciarski specjalnie dla niego powołał reprezentację Chorwacji w skokach. W marcu 2009 roku Zamernik otrzymał roczne stypendium olimpijskie w wysokości 1500 dolarów amerykańskich miesięcznie. Jego najlepszym wynikiem jest 24 miejsce w jednym z konkursów cyklu FIS CUP. Czyli na liście krajów możemy odhaczyć również Chorwację.

Mikael Martinsson

 Szwedzki skoczek narciarski, który występował w latach 1987–1995. Najlepsze wyniki w Pucharze Świata osiągnął w sezonach 1990/1991 i 1991/1992, w których w klasyfikacji generalnej skoków narciarskich zajął miejsca 5 i 6, a w klasyfikacji lotów narciarskich miejsca 7 i 5. W latach 1991–1992 sześciokrotnie stawał na podium w konkursach Pucharu Świata, w tym raz zwyciężył.

Brał również udział w konkursach skoków narciarskich na zimowych igrzyskach olimpijskich, na mistrzostwach świata w narciarstwie klasycznym oraz na mistrzostwach świata w lotach narciarskich. I cóż, że ze Szwecji ...

Vladimir Zografski

 Myślę, że Vladiego, za bardzo przedstawiać nie muszę. Od lat prezentuję się na zawodach rangi międzynarodowej z coraz większymi sukcesami. Jedyny bułgarski skoczek w stawce, podkreślali to wielokrotnie komentatorzy.

Dušan Oršula
 Słowacki skoczek narciarski, reprezentant kraju na arenie międzynarodowej w latach 1993–2003, uczestnik mistrzostw świata w lotach narciarskich mistrzostw świata w narciarstwie klasycznym, siedmiokrotny medalista mistrzostw Słowacji.

W swojej karierze najczęściej startował w zawodach Pucharu Kontynentalnego, w których zdobywał punkty do klasyfikacji. Najwyższe miejsce w zawodach tej rangi osiągnął 20 lutego 1999 w Westby, gdzie zajął siódmą pozycję.W Zakopanem po raz pierwszy w karierze wystartował w serii kwalifikacyjnej do zawodów Pucharu Świata, jednak nie uzyskał awansu. Jego debiut w konkursie głównym Pucharu Świata miał miejsce w Willingen, gdzie w drużynowych zawodach zajął jedenaste miejsce. W rywalizacji indywidualnej po raz pierwszy w konkursie głównym zaprezentował  w Harrachovie, gdzie był 37. Był to najlepszy jego wynik w zawodach Pucharu Świata. Czasami zdarzało mi się pomylić Słowację ze Słowenią... tutaj chyba nie byłoby to możliwe.

Eddie Edwards 

Myślę, że każdy z nas słyszał o Eddim, gdybym miał zacząć pisać o Orle, to by mi miejsca nie starczyło. Jeśli ktoś nie ma bladego pojęcia, kto to? jak? dlaczego? i skąd? to odsyłam do filmu : "Eddie zwany orłem"

fot: Olympic-speakers.com

Abdel Fasheri 

Jest jedynym reprezentantem Albanii w historii skoków narciarskich. Skakał w latach 60-tych. Jest także rekordzistą swojego kraju. Trudno jednak powiedzieć ile skoczył, bowiem nie ma wzmianek o sędziach albańskich. Najwyraźniej nikt mu nie zmierzył odległości. Mimo wszytko przeszedł do historii.

Dmitrij Czwikow

 Historyczny rodzynek z Kirgistanu. Swoje chwile sławy przeżył podczas konkursu Turnieju Czterech Skoczni w Garmisch-Partenkirchen, kiedy to zajął drugie miejsce. Niestety, były to kwalifikacje. W konkursie był pod koniec stawki. Zwiedzał zawody Pucharu Świata. Był terapeutą Roberta Matei. Parę razy przegrał z Polakiem poprawiając mu humor.

Johan Munters

 Urodził się ku w stolicy dalekiej Indonezji, Jakarcie. W 2000 roku zajął 18 miejsce w konkursie Pucharu Świata w Kuopio, co stanowi jego największe osiągnięcie. W 2001 roku w Falun uplasował się na 25 pozycji, zajął też 49 lokatę  na Mistrzostwach Świata w Lahti. Karierę zakończył w listopadzie 2001 roku. Reprezentował Szwecję podczas swojej przygody ze skokami.

  
Andrew Turner i Richard Brown 

Andrew Turner i Richard Brown stali się pierwszymi skaczącymi na nartach Irlandczykami. Wszystko to spowodowane było pomysłem dużą determinacją i konsekwencją w działaniu marzenia udało się szybko urzeczywistnić. Początkowo Richard i Andrew planowali udać się za ocean, by uczyć się narciarskiego abecadła w Stanach Zjednoczonych, ostatecznie jednak na miejsce pierwszych treningów wybrali szwedzki Goeteborg. Skakali tam na skoczniach K-15 i K-35.
Trudno powiedzieć czy dziś jeszcze Andrew i Richard uprawiają skoki, ale sam fakt, że skokowego bakcyla połknęli ludzie z tak egzotycznego jak na tą dyscyplinę kraju jest już sam w sobie godny uwagi. Miejmy nadzieję, że jeszcze nie raz o nich usłyszymy

 Denes Pungor

Urodził się niedaleko Kőszeg, w Szombathely  (Węgry). Zaczął trenować pod wpływem rodzeństwa: "Moi starsi bracia jeździli na nartach, mnie też się to spodobało... Najstarszy też skakał, ale jakiś czas temu całkowicie zrezygnował z treningów, zajął się czymś innym."- mówi o swoich początkach Dénes. - "Poza tym w mojej rodzinie nie ma tradycji narciarskich. Za to dziadek grał w piłkę ręczną...".
Poza skokami Dénes interesuje się również koszykówką, piłką wodną i ręczną.W sezonie 2004/05 rzadko występował na arenie międzynarodowej z powodu kontuzji odniesionej podczas jazdy na snowboardzie. Do jego najlepszy rezultatów należy 50 lokata na zimowym CoC w Ramsau w (45 miejsce w letnim CoC w Velenje) oraz punkty FIS Cup w Bischofshofen.

źródła:

http://www.skisprungschanzen.com

http://skokinarciarskiefans.blogspot.com

JumperTV 

skijumping.pl

wikipedia.org

skokinarciarskie.pl 

sport.wp.pl

zczuba.sport.pl